(RC) PARANORMAL RESEARCH CREW-GREEK GHOSTHUNTERS-ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ-ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ - ΣΠΗΛΙΑ ΕΥΡΙΠΙΔΗ ΣΑΛΑΜΙΝΑ ΙΣΤΟΡΙΑ (RC) PARANORMAL RESEARCH CREW-GREEK GHOSTHUNTERS-ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ-ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ - ΣΠΗΛΙΑ ΕΥΡΙΠΙΔΗ ΣΑΛΑΜΙΝΑ ΙΣΤΟΡΙΑ

GHOSTHUNTERS

GREEK PARANORMAL RESEARCH TEAM

  
  

Translate

Login Form

ONLINE

We have 310 guests and no members online

FOLLOW US

ΤΗΛΕΦΩΝΟ 6989546445

@ghosthunters.gr

Βρίσκεται στη νότια Σαλαμίνα, πάνω από τον Όρμο Περιστέρια, σε υψόμετρο 115μ. Αποτελεί έγκοιλο με στενή είσοδο, θαλάμους με χαμηλή οροφή, στενούς διαδρόμους, κόγχες και εσοχές. Οι πρώτες πληροφορίες για το σπήλαιο δίνονται από αρχαίους συγγραφείς (Φιλόχορο, Σάτυρο, Ανώνυμο Συντάκτη Βίου Ευριπίδη, Aulus Gellious) που έζησαν κατά την Ελληνιστική (3ο και 2ο αι. π.Χ.) και τη Ρωμαϊκή εποχή (2ο αι. μ.Χ.).

Στα νεώτερα χρόνια ο αρχαιολόγος Α. Αρβανιτόπουλος το περιέγραψε ως ''στενόν βαθύτατον σπήλαιον'', ενώ ο βυζαντινολόγος Δ. Πάλλας το ταύτισε με τα ''Κυχρήνος ’ντρα'' (τα άντρα, δηλαδή, του Κυχρέα, του πρώτου μυθικού βασιλιά του νησιού).

Το σπήλαιο ανασκάφθηκε κατά την διάρκεια των ετών 1994-1997, από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, υπό την διεύθυνση του Καθηγητή Γ. Λώλου. Τα πολυάριθμα ευρήματα που αποκαλύφθηκαν, αποδεικνύουν την εντατική στο πέρασμα των αιώνων χρήση του, από το γ' τέταρτο της 6ης χιλιετίας π.Χ., περίπου, (οπότε αποτέλεσε χώρο περιστασιακής διαμονής για μικρά χρονικά διαστήματα), έως την Εποχή της Φραγκοκρατίας (τον πρώιμο 14ο αι. μ.Χ., οπότε χρησίμευε ως χώρος απόκρυψης νομισματικών θησαυρών).

Ιερό του Διονύσου (με ορθογώνιο ναϊσκο, λατρευτικό χώρο με κτιστό θρανίο, και υδατοδεξαμενή), ιδρυμένο κοντά σε πηγή νερού, σε απόσταση 10μ. χαμηλότερα από την είσοδο του σπηλαίου, ήκμασε στον χώρο κατά τον 3ο και τον 2ο αι. π.Χ. Μετά την καταστροφή του ιερού (από σεισμό), η συλλατρεία Διονύσου και Ευριπίδη μεταφέρεται και ασκείται στο σπήλαιο. Απόδειξη αυτού συνιστά η ανεύρεση επιγραφικής μαρτυρίας σε τμήμα μελαμβαφούς σκύφου του 5ου αι. π.Χ με ανάστροφα χαραγμένο, στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορική εποχή, το όνομα του Ευριπίδη στην εξωτερική επιφάνειά του. Διαρκούσης της Ρωμαϊκής περιόδου, το σπήλαιο αναδεικνύεται, όπως μαρτυρούν τα ευρήματα, σε αξιοθέατο και χώρο προσκυνήματος μέχρι την καταστροφή του από τους Ερούλους και τους Γότθους το 267 μ.Χ.

 

ΠΗΓΗ

MAKE A DONATION